skrøne

skrøne (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈsgrö·nə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bujda, zmyślona historyjka, mit, legenda

odmiana:

(1.1) en skrøne, skrønen, skrøner, skrønerne

przykłady:

(1.1) En gammel skrøne gik ud på, at grævlingen kunne angribe jægeren og bide sig fast i hans ben, som den først slap, når den hørte knoglerne knase. → Stara legenda głosiła, że ​​borsuk może zaatakować myśliwego, wgryźć się w jego nogę i puścić ją dopiero, gdy usłyszy chrzęst miażdżonych kości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) løgnehistorie w

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

nbk. skrøne

uwagi:

źródła:

skrøne (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) bujda, zmyślona historyjka, mit, legenda

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

skrøne (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bujda, zmyślona historyjka, mit, legenda

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: