ctg

ctg (język polski)

wymowa:

‹kotangens›, IPA: [kɔˈtãŋɡɛ̃w̃s], AS: [kotãŋgẽũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• -nk- 

^ⓘ

znaczenia:

symbol

(1.1) = mat. cotangens

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: sin • cos • tg • ctg • sec • cosec • csc

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cot, rzad. ctg, rzad. ctn
• chiński standardowy: (1.1) cot, ctg
• fiński: (1.1) cot
• francuski: (1.1) cotan, cotg, cot, ctg
• hiszpański: (1.1) cot, cotg, ctg
• indonezyjski: (1.1) cot
• japoński: (1.1) cot
• koreański: (1.1) cot
• litewski: (1.1) ctg
• niderlandzki: (1.1) cot
• niemiecki: (1.1) cot, ctg
• portugalski: (1.1) cot, ctg
• rosyjski: (1.1) ctg
• turecki: (1.1) cot
• ukraiński: (1.1) ctg
• węgierski: (1.1) ctg
• włoski: (1.1) cot, ctg

źródła:

Źródła tłumaczeń są podane w artykule Funkcje trygonometryczne na Wikipedii