oba
Uiterlijk
oba
- beide; de een en de ander van twee, het tweetal
- IPA: /ɔba/
- oba
oba
- beide; de een en de ander van twee, het tweetal
- IPA: /ɔba/
- oba
oba
- beide; de een en de ander van twee, het tweetal
- «Přišli oba dva.»
- Allebei zijn ze aangekomen.
- «Přišli oba dva.»
meervoud | ||||
---|---|---|---|---|
mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | ||
bezield | onbezield | |||
nominatief | oba | obě | ||
genitief | obou | |||
datief | oběma | |||
accusatief | oba | obě | ||
vocatief | oba | obě | ||
locatief | obou | |||
instrumentalis | oběma |
telwoord | |
---|---|
hoofdtelwoord | oba |
verzameltelwoord | oboje |
soorttelwoord | obojí |