capio
Appearance
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]capiō API: /ˈkapioː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ca·pi·ō — morphologica: cap-io
Notatio
[+/-]- ← A radice Protindeuropaea *kap-.
Verbum transitivum
[+/-]- căp|ĭō, -ĕre, cēpī, captum
- cap|iō, -ere, cēpī, captum
Coniugatio
[+/-]Verbum finitum
[+/-]
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
cēp- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | cēpī | cēperim | cēperam | cēpissem | cēperō |
II. sing. | cēpistī | cēperis | cēperās | cēpissēs | cēperis |
III. sing. | cēpit | cēperit | cēperat | cēpisset | cēperit |
I. plur. | cēpimus | cēperimus | cēperāmus | cēpissēmus | cēperimus |
II. plur. | cēpistis | cēperitis | cēperātis | cēpissētis | cēperitis |
III. plur. | cēpērunt | cēperint | cēperant | cēpissent | cēperint |
Verbum infinitum
[+/-]Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
capere | cēpisse | captūrum, -am, -um esse |
capiēns | captūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
capī | captum, -am, -um esse |
captum īrī | captus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
capiendī | capiendus, -a, -um | captum | captū |
Dictiones collatae
[+/-]Composita
[+/-]Collocationes
[+/-]Dictiones derivatae
[+/-]Translationes
[+/-]Loci
[+/-]Caesar | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
- Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. Gaius Iulius Caesar, Commentarii de bello Gallico - Liber I, 1.