F.M. (1958) afk. van frequentiemodulatie, een der bij de radio mogelijke modulatiesystemen. Decennia lang werd in de omroep amplitudemodulatie (A.M.) gebruikt, waarbij de modulatie, d.w.z. de enting van het laagfrequente signaal (spraak, muziek) op de hoogfrequente draaggolf, berust op verandering in de amplitude van de draaggolf. Bij F.M. moduleert men daarentegen de frequentie, waarbij men op zeer korte golven is aangewezen; deze zijn slechts op betrekkelijk geringe afstand van de zender op te vangen, waartegenover een fraaiere ontvangst staat.