อก

ดูเพิ่ม: อก., อัก, อิก, และ อีก

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔɤkᴰ, จากจีนเก่า 臆 (OC *qɯɡ); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩋᩫ᩠ᨠ (อ็‍ก), อีสาน เอิก, ลาว ອົກ (อ็ก) หรือ ເອິກ (เอิก), ไทใหญ่ ဢူၵ်း (อู๊ก) หรือ ဢိုၵ်း (อึ๊ก), อาหม 𑜒𑜤𑜀𑜫 (อุก์, “เต้านม”), จ้วง aek; เทียบเบดั้งเดิม *ʔukᴰ¹

การแบ่งพยางค์		อก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	òk
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	ok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔok̚˨˩/^{(สัมผัส)}

อก