colpa

colpa (język włoski)

wymowa:

IPA: /'kol.pa/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wina, błąd

(1.2) praw. wina, wykroczenie

(1.3) wina, powód złego

(1.4) kośc. grzech

odmiana:

(1.1-4) lp colpa; lm colpe

przykłady:

(1.3) La macchina non parte per colpa della batteria. → Samochód nie rusza z winy baterii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dare la colpa a qualcuno → winić kogoś, zwalić na kogoś winę • essere / sentirsi in colpa → być / czuć się winnym

(1.4) cadere in colpa → popaść w grzechy

synonimy:

(1.1) peccato, sbaglio, errore

(1.2) crimine, reato, delitto

(1.3) responsabilità, causa

(1.4) peccato

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. colpabilità ż, colpevole m ż, colpevolezza ż, colpevolista m ż

czas. colpevolizzare, incolpare

przym. colpevole, colpevolistico

przysł. colpevolmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cŭlpa

uwagi:

źródła: