Języki Indii


Zgodnie z danymi SIL (Ethnologue) na terenie Indii funkcjonuje 415 języków[1]. Różne instytucje stosują odmienne zasady ich klasyfikacji.
Badania statystyczne przeprowadzone w ramach ostatniego spisu powszechnego (Census of India 2001) stosowały dość płynne kryterium tzw. mother tongue (dialektu/języka używanego w dzieciństwie), oraz maksymalnie dwóch innych języków (languages), znanych respondentowi[2]. (Około 20% Hindusów posługuje się co najmniej dwoma językami.)[3] Wychodząc od 6661 nazw języków/dialektów (mother tongues) podanych przez respondentów, po ich analizie i tzw. racjonalizacji (niektóre języki/dialekty mogą mieć po kilka określeń) zredukowano liczbę mother tongues do 1635, pogrupowanych w 122 languages[4].
Niektóre z mother tongues to bardzo drobne języki plemienne, np. rodzina tybeto-birmańska na terenie Indii liczy ponad 200 języków typu mother tongues, których użytkownicy razem wzięci nie przekraczają 1% ludności Indii. Z drugiej strony inne mother tongues mogą liczyć dziesiątki milionów użytkowników, a mimo to nie uzyskać statusu języka (language). Tak stało się np. w przypadku języka bhodźpuri, który został włączony do języka hindi, chociaż wielu użytkowników tego języka twierdziło, że nie zna hindi[4].
Języki używane w Indiach można podzielić na sześć głównych rodzin:
- Rodzina indoeuropejska (574 mother tongues, 73% mieszkańców Indii)[3]
Jest to największa z rodzin językowych, dzieląca się na dwie podgrupy – języki indoaryjskie i języki dardyjskie. W pierwszej z tych grup odnajdujemy m.in. języki staroindoaryjskie (język wedyjski oraz sanskryt), języki średnioindoaryjskie (wśród nich różnorodne prakryty) oraz ogromną grupę języków nowoindoaryjskich (do nich należy m.in. hindi, urdu, bengalski, pendżabski etc.).
- Rodzina drawidyjska (153 mother tongues, 24% mieszkańców)
W tej rodzinie wyróżnia się grupę południową (tamilski, kannada, malajalam, toda), południowo-zachodnią (tulu), południowo-wschodnią (telugu), centralną (kolami), gondwańską (gondi), północno-wschodnią (kurukh, oraon) oraz grupę północno-zachodnią (brahui).
- Rodzina austroazjatycka (65 mother tongues, ok. 6 mln)
Wyróżnia się w jej obrębie grupę języków mundajskich (munda) oraz mon-khmer. Część języków z tej rodziny nie posiada własnego pisma.
- Rodzina tybeto-birmańska (226 mother tongues, 0,73%)
W Indiach dzieli się na trzy gałęzie: tybetańsko-himalajską (m.in. balti, ladakhi, język newarski, język tybetański), północno-asamską oraz asamsko-birmańską (m.in. bodo, garo, manipuri, mizo). Językami tymi posługują się przede wszystkim mieszkańcy Indii północno-zachodnich oraz północno-wschodnich, Sikkimu, Bhutanu, i Nepalu.
- Rodziny wielkoandamańska i ongijska
Autochtoniczne języki mieszkańców Andamanów – zob. języki andamańskie.
- Język nihali
Używany przez nieliczne grupy w centralnych Indiach; nie należy do żadnej z wymienionych wyżej rodzin, jest klasyfikowany jako język izolowany.
Języki indyjskie mające ponad milion użytkowników
[edytuj | edytuj kod]Ranking | Język | Spis powszechny 2001 [1] (ludność ogółem 1004,59 miliona) |
Spis powszechny 2001[2] [3] (ludność ogółem 838,14 miliona) | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Liczba użytkowników | Procentowo | Liczba użytkowników | Procentowo | Liczba użytkowników | ||
1 | hindi[5] | 422 048 642 | 41,03% | 337 272 114[6] | 40,0% | 336 M |
2 | bengalski | 83 369 769 | 8,11% | 69 595 738 | 8,30% | 207 M |
3 | telugu | 74 002 856 | 7,37% | 66 017 615 | 7,87% | 69,7 M |
4 | marathi | 71 936 894 | 6,99% | 62 481 681 | 7,45% | 68,0 M |
5 | tamilski | 60 793 814 | 5,91% | 53 006 368 | 6,32% | 66,0 M |
6 | urdu | 51 536 111 | 5,01% | 43 406 932 | 5,18% | 60,3 M |
7 | gudźarati | 46 091 617 | 4,48% | 40 673 814 | 4,85% | 46,1 M |
8 | kannada | 37 924 011 | 3,69% | 32 753 676 | 3,91% | 40,3 M |
9 | malajalam | 33 066 392 | 3,21% | 30 377 176 | 3,62% | 35,7 M |
10 | orija | 33 017 446 | 3,21% | 28 061 313 | 3,35% | 32,3 M |
11 | pendżabski | 29 102 477 | 2,83% | 23 378 744 | 2,79% | 57,1 M |
12 | asamski | 13 168 484 | 1,28% | 13 079 696 | 1,56% | 15,4 M |
14 | maithili[7] | 12 179 122 | 1,18% | |||
15 | bhili | 9 582 957 | 0,95% | 5 572 308 | 0,665% | |
16 | santali | 6 469 600 | 0,64% | 5 216 325 | 0,622% | |
17 | kaszmirski | 5 527 698 | ||||
18 | gondi | 2 713 790 | 0,27% | 2 124 852 | 0,253% | |
19 | sindhi | 2 535 485 | 0,25% | 2 122 848 | 0,248% | |
20 | konkani | 2 489 015 | 0,24% | 1 760 607 | 0,210% | |
21 | dogri | 2 282 589 | 0,22% | |||
22 | khandesi | 2 075 258 | 0,21% | |||
23 | kurukh | 1 751 489 | 0,17% | 1 426 618 | 0,170% | |
24 | tulu | 1 722 768 | 0,17% | 1 552 259 | 0,185% | |
25 | meitei | 1 466 705* | 0,14% | 1 270 216 | 0,151% | |
26 | bodo | 1 350 478 | 0,13% | 1 221 881 | 0,146% | |
27 | khasi | 1 128 575 | 0,112% | |||
28 | mundari | 1 061 352 | 0,105% | |||
29 | ho | 1 042 724 | 0,103% |
Języki w mediach masowych
[edytuj | edytuj kod]Na terenie Indii ukazują się gazety w 87 językach. Programy radiowe nadawane są w 24 językach bhasza i 146 „dialektach” boli (dialektami nazywane są w Indiach również języki głównie mówione, bez tradycji piśmienniczych). Filmy produkuje się w 15 językach[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ethnologue report for India.
- ↑ Indian Census.
- ↑ a b c PAGE 0 [online], nic.in [dostęp 2024-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-26] .
- ↑ a b Ayesha Kidwai.
- ↑ Obejmuje zachodnie hindi, wschodnie hindi, bihari z wyjątkiem maithili, radżastani oraz pahari.
- ↑ Łącznie z maithili.
- ↑ In 1991 subsumed under Hindi.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sytuacja językowa w Indiach. education.nic.in. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-26)].
- Lista języków indyjskich według SIL
- Języki używane w Indiach według wyników Spisu Powszechnego 2001. censusindia.gov.in. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-23)].