tent

'n tent [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tent v /tǽn̥t/

1. 'n meis tiejelike kónstruksje die me mekkelik kan verplaatse en die besteit oet 'n stèllaasj van stekker of buze woreuver m'n 'nen dook duit spanne
2. (euverdrechtelik) 'n plaats of e gelaeg wo zich ónwèttige of óngewinsdje dinger aafspele

Aafbraeking

• tent

Variaasje

• †teldj

Aafleijinge

• tente
• tentzeil
• aettent, balletent, fieëstent, friettent, horetent, lekkertent, sjeettent, sjötterstent, vraettent
• oettente

Zagswies

• de tent oppe kop zitte: örges 'nen óngerein van make

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tent		tente	tenten
	IPA	/tǽn̥t/	/tǽnd/	/tǽn̥te/	/tǽn̥ten/
dim.	sjrif	tentje	tentjen	tentjes
	IPA	/tǽɲ̊ce/	/tǽɲ̊cen/	/tǽɲ̊ces/	/tǽɲ̊cez/

In anger spraoke

[1]

Frans: tente v Ieslandjs: tjald(is:) ó Ingels: tent Koreaans: 막(ko:) Nederlandjs: tent g

Pruus: Zelt ó Sjinees: 帷(zh:) Spaans: tienda campaña v Viëtnamees: lều(vi:) Zweeds: tält ó

Wirkwaord

Neet-lemma

tent /tǽn̥t/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van tente
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van tente

Aafbraeking

• tent