dewa

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɛˈwɑː/
• Kîtekirin: de·wa

Navdêr 1

dewa nêr

1. derman, îlaç, çare
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Wan gotine Heyzebûnê sahir
  »Derdê li me ey tebîbê mahir
  Bêşubhe dewa ji dest te têtin — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Etîmolojî

Ji erebî دواء (dewai), hevreha دوى (dewen: êş, derd), داء (dāʾ) (dai: êş, derd), داوى (dewai: derman kirin, dewa kirin, çare kirin), تداوي (tedawî: tedawî, dermankirin, dewakirin, çarekirin

Navdêr 2

dewa mê

1. (daw, koş, dang) Guhartoyeke daw.

Navdêr 3

dewa mê

1. (daxwaz yan şikayet) Guhartoyeke dawa.

Zazakî

Navdêr

dewa

1. Guhartoyeke dewe.