вчити

вчити (język ukraiński)

transliteracja:

včiti

wymowa:

вчи́ти^ⓘ zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) uczyć

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			вчи́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			вчі́мо, вчім
	2 os.	вчи		вчіть
	czas przyszły
	1 os.	вчи́тиму		вчи́тимемо, вчи́тимем
	2 os.	вчи́тимеш		вчи́тимете
	3 os.	вчи́тиме		вчи́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	вчу		вчимо́, вчим
	2 os.	вчиш		вчите́
	3 os.	вчить		вчать
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		вчачи́*
	czas przeszły
	m	вчив		вчи́ли
	ż	вчи́ла
	n	вчи́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny		вче́ний
	forma bezosobowa		вче́но
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		вчи́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

не вчи орла літати, а солов'я співати / не вчи орла літати, а рибу плавати • не вчи кота сметану їсти • не вчи попа службу правити • не вчи ученого їсти хліба печеного • пізно старого кота вчити, як мишей ловити • старого вчити — що мертвого лічити

etymologia:

uwagi:

źródła: