opuncja

opuncja (język polski)

opuncja (1.1)

opuncje (1.2)

wymowa:

IPA: [ɔˈpũnt͡sʲja], AS: [opũncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Opuntia, roślina z rodziny kaktusowatych o okazałych kwiatach i zielonych soczystych pędach i często jadalnych owocach; zob. też opuncja w Wikipedii

(1.2) owoc opuncji (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	opuncja	opuncje
dopełniacz	opuncji	opuncji / przest. opuncyj
celownik	opuncji	opuncjom
biernik	opuncję	opuncje
narzędnik	opuncją	opuncjami
miejscownik	opuncji	opuncjach
wołacz	opuncjo	opuncje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) sok / olej z opuncji • opuncja figowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) nopal

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Owoce

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nopal, prickly pear
• francuski: (1.1) opuntia
• ukraiński: (1.1) опу́нція ż

źródła: