progenitor
Apariencia
progenitor | |
pronunciación (AFI) | [pɾo.xe.niˈtoɾ] |
silabación | pro-ge-ni-tor |
acentuación | aguda |
rima | oɾ |
Etimología
[editar]Del latín progenitor,[1] cognado de prōgignō, prōgignere ('procrear').
Sustantivo femenino y masculino
[editar]progenitor ¦ plural: progenitores ¦ femenino: progenitora ¦ femenino plural: progenitoras
- 1
- Ascendiente masculino directo e inmediato de un ser humano.[1]
- Sinónimo: padre.
- Hiperónimos: ancestro, antecesor, antepasado.
- Relacionados: progenie, progenitura.
- 2 Biología
- Ser vivo que da origen a otro.[1]
- Sinónimo: ascendiente.
Véase también
[editar]- progenitora
- progenitores
Wikipedia tiene un artículo sobre progenitor.
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
- Albanés: [1] paraardhës (sq)
- Alemán: [1] Vorläufer (de)
- Árabe: [1] سلف (ar)
- Búlgaro: [1] прародител (bg)
- Checo: [1] předek (cs)
- Chino: [1] 祖先 (zh) (zǔxiān)
- Danés: [1] progenitor (da)
- Finés: [1] kantavanhempi (fi)
- Francés: [1] progéniteur (fr), progénitrice (fr)
- Gallego: [1] proxenitor (gl)
- Griego: [1] πρόγονος (el) (prógonos)
- Hebreo: [1] אב (he) (av)
- Húngaro: [1] előd (hu)
- Inglés: [1] progenitor (en)
- Interlingua: [1] progenitor (ia)
- Italiano: [1] progenitore (it)
- Latín: [1] progenitor (la)
- Manés: [1] shennayr (gv)
- Neerlandés: [1] voorouder (nl); stamvader (nl) (masculino); vader (nl) (masculino)
- Polaco: [1] przodek (pl)
- Portugués: [1] progenitor (pt)
- Rumano: [1] strãmoş (ro)
- Ruso: [1] прародитель (ru) (prarodít'el')
- Serbocroata: [1] predak (sh)
- Sueco: [1] stamfader (sv)
- Turco: [1] ata (tr)
- Ucraniano: [1] прародитель (uk) (prarodít'el')
- Vietnamita: [1] ông tổ (vi)
Referencias y notas
[editar]- 1 2 3 «progenitor» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 23.ª ed, Madrid, 2014.